Bulaşık makinesine bu kadar yüz vermenden belliydi Adrian. Saatli saatsiz çalıştırıyorsun şu mereti. Yalnızlık zor anladık tamam, başka ses mi yok evde yankılansın, sana yalnızlığını unuttursun.
Bıçağın ucunda yaşamak zor. Kimse bilmez yanı başındaki uçurumu. Belli etmek istemezsin. Ne de olsa hayat gailesi. Gaile de ne acayip kelime. En zoru da sanki sıradışı bir şeyler dönmüyormuş hayatında, bombok değilmiş gibi yapmak. Rollerin en çetrefillisi. Zaten seni yoran da bu biliyorum. Yoksa bıraksalar, yaşayacaksın bu eziyetli varoluşu. Varoluşların en lanetlisini demek istediğim.
Yorucu ya Adrian, farkında olmaz mıyım? Çok yorucu. Rüyalarda bile yüzün gülmez, bir anlık mutluluklar bile haram.
Bir arkadaş yazmıştı da oradan biliyorum. Zamanla geçer herşey, her acı diyorlar; halbuki geçen tek şey zamanın ta kendisi, acılar değil. Kapanmayan yaralar hiç değil.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder