29 Kasım 2015

Ne sanmıştın ki sen aşkı, sevmeyi? Her sabah uyandığında gözlerinin içine bakıp, gülümseyerek günaydınn kadınım ya da erkeğimm diyebilmeyi mi? Burnunun ucunda senin için yanıp tutuşan varken hiç yanmadı mı yüreğin, burnunun ucundan binlerce kilometre ötesine.. Burnunun ucundakinin hissettiremediği kalp atışlarını, binlerce kilometre hissetmeye.. Sahi neydi aşk sence? Neydi ki sevmek? İlla dokunabilmek miydi tenine, illa sevişebilmek miydi, nefessiz kalıncaya dek.. Yoksa hissedebilmek miydi? Ruhunun, bedeninin her zerresinde ... Sahi; Neydi?

Nerden başlayım bilmiyorum
Sen de nereye varırsan artık.
Ben ilişkimizi koparmıyorum
Sense araya mesafeler koyuyorsun

Kültablası dolu
Gecemse bir o kadar boş
Nasıl geçti günler
Nasıl geçti geceler
Orada ol
Her zaman hayatımın içinde
Işıkları yak
Yaşamasan da olur benimle
Beni biraz seviyorsan
Orada ol
Hayatımın aşkı
Güçlü sevdam...
Uygulamaya geçmeye korkuyoruz
Her bir kelimemizi
Aşk da sanki yağmurdan önce
Çekip giden bir bulut gibi.!!
Orada ol
Her zaman hayatımın içinde
Işıkları yak
Yaşamasan da olur benimle
Beni biraz seviyorsan
Orada ol
Hayatımın aşkı
Güçlü sevdam...


Yorgo Angelopoulos

https://www.facebook.com/kiliseninimamiii/posts/963163193776467?pnref=story